Deel 2: Holy Phagwa en verjaardag Sheesha/Sahil

Voordat ik begin met mijn 2e deel van Joep Goes Suriname deel 2, wil ik toch graag aangeven dat het me erg goed doet om zo veel positieve reacties op mijn eerste stuk te ontvangen. Stiekem twijfel je toch wel of het voor mensen nog wel interessant is om te lezen. Niet alleen heb ik vrijwel alles meegemaakt, ik heb ook vrijwel alles beschreven op deze site. Gelukkig wordt het dus voorlopig niet saai en ik moet zeggen: dat wordt het leven hier ook niet. Zo heb ik van Aarti al iets geleerd, waar ik mijn vorige Suriname periode heel veel profijt van zou hebben gehad. Namelijk, stel nooit de vraag: “Waarom….”. Afgelopen tijd vroeg ik me namelijk geregeld het volgende af:

- “Waarom doen de pinautomaten het hier zelden en al helemaal niet als je ze écht nodig hebt”
- “Waarom verkopen ze in een bouwmarkt geen hamer en schroevendraaier”?
- “Waarom zegt een verkoopster dat een kind een kast in elkaar kan zetten, terwijl je daar minimaal voor aan de TU moet hebben gestudeerd”?
- “Waarom regent het zoveel in de korte droge tijd”?
- “Waarom duurt het minimaal 3 weken voordat je internet hebt, na het doen van je aanvraag”?
- “Waarom plaatsen ze hier niet meer stoplichten”?
- “Waarom plaatsen ze een bord met wegwerkzaamheden op een plek een halve kilometer na de wegwerkzaamheden”?

Maar die vragen stel ik gewoon niet meer. Ik kijk, ik verwonder me en ik geniet. Ik geniet van de dingen die hier normaal zijn en die in Nederland iets minder normaal zijn (althans, ik probeer te genieten. Drie pinautomaten die allemaal leeg zijn, terwijl jij in de stromende regen écht geld nodig hebt…dat is zeer frustrerend)

Vorige week zaterdag heb ik ook weer mogen genieten van het feest Holi Phagwa. Holi Phagwa is een Hindoestaans feest waarbi j ze vieren dat het goede het van het kwade wint. Deze overwinning wordt gevierd met het elkaar besmeuren van verf en poeder en vooral veel eten en dansen. Nou ben ik met eten niet zo slecht, maar dat dansen gaat me toch nog steeds niet goed af. M’n collega’s Richard en Brian waren ook langs gekomen bij de Kanhai’s en ze keken echt hun ogen uit. En gezellig was het zeker!

Afgelopen zaterdag heb ik voor het eerst van dichtbij mogen meemaken hoe je een Surinaamse verjaardag organiseert. Sheesha en Sahil vierden namelijk afgelopen zaterdag hun verjaardag voor familie en vrienden en vriendinnen. En waar wij het normaliter doen met een paar kratten bier, wat chips en knakworstjes, staan hier de voorgaande dagen volledig in het teken van de voorbereiding van de verjaardag. Er moet nl veel (drank) ingeslagen worden, maar vooral moet er erg veel gekookt worden. Zo had Aarti de gehele vrijdag vrij genomen en waren Aarti’s moeder en Nalini (zusje van Aarti) ook vrijwel de gehele week druk in de weer met de voorbereidingen. Mijn ondersteuning bestond voornamelijk uit het inslaan van de drank. Je moet je dan ook vooral bezig houden met de zaken waar je goed in bent vind ik. Maar al met al was het een zeer geslaagd feest en hebben de kids vooral genoten van de trampoline die we in de achtertuin hebben staan. Wat een takkeherrie maakt zo’n ding zeg, maar dat terzijde.

Door de weeks gaat het ondertussen allemaal z’n gangetje. M’n werktijden zijn gemiddeld genomen van 7.00 tot 16.30 uur en dat is natuurlijk een stuk beter te happen dan de vroege ochtenden van mijn vorige Suriname-periode. Overigens zijn m’n dagen afgelopen week wel weer iets eerder begonnen ivm de ingang van de zomertijd. Dan wordt het verschil met NL nl iets groter (van 4 naar 5 uur verschil).

Na het werk probeer ik het werk af en toe te sporten, maar verder dan een paar potjes squash met collega Richard ben ik nog niet gekomen. Doelstelling voor de komende tijd is in ieder geval om een vaste avond in de week te gaan golfen, een Telenamic-voetbalteam op te richten en om wat vaker met Aarti te gaan squashen.

Komend weekeinde zal er zeer waarschijnlijk een trip volgen naar Republiek. Republiek is een zeeeer klein plaatsje, vlakbij het vliegveld waar ze werkelijk waar niets hebben, behalve wat mooie huizen en een riviertje. Doordat ze er helemaal niks hebben kun je er wel heerlijk chillen en dat gaan we dan ook doen ter ere van de verjaardag van Avinash (het broertje van Aarti). Al z’n vrienden komen ook, dus dat zal vast erg gezellig worden.

De foto’s van Holi Phagwa, ons huis en de verjaardag van Sahil en Sheesha staan onder de volgende link (foto’s van het gevulde zwembad komen de volgende keer aan de beurt. Het zwembad staat wel, maar wordt vrijdag gevuld door een tankwagen met 15000 liter water!):
http://www.mijnalbum.nl/Album=VURRXVA3

Tot zover een nieuwe update vanuit Suriname.

Gr,
Joep

@ Frunt: Zeker lang niet gesproken. Jammer hoor, maar dat komt er vast nog wel van. Hoe is het met jou? Ga je af en toe nog een zondag naar Alkmaar? Hoe is het met de kleine? Gaat alles goed?).

@ Mervin: Zo serieus is het allemaal niet hoor. Valt best mee! :). Ik heb de afspraak staan dat ik voor 2 jaar weer naar Suriname ben. Daarna keer ik gewoon weer terug naar het Hollandse. Wat betreft het missen is dat eigenlijk moeilijk uit te drukken. Als je in Suriname zit mis je in NL en als je in NL zit mis je Suriname. Maar één ding weet ik zeker: Nederland zal altijd mijn thuisland blijven. Dat verandert nooit.
Hoe is het nu met jou? Welke impulsieve actie kan ik binnenkort verwachten? Het is altijd leuk om je weblog te lezen. En ben je nog een beetje aan het tennissen?

@ Mam: We bellen! :)

@ Miek: Zwembad installeren is tot nog toe gelukt. Er staat echter nog geen water in, dus er kan nog een hoop mis gaan...Vrijdag volgt het water.

@ Ineke: Hoi! Leuk wat van je te horen en bedankt voor de toewensing. Begreep ik nou goed dat jij binnenkort ook een reis gaat maken?

@ Helene: Het puppy dat er niet meer is…. Maar er zal een nieuwe volgen denk ik. Nog druk aan het golfen? Wanneer kom je de baan in Paramaribo uittesten?

@ Vaders: We bellen!

@ Pieter N(eefjes): Aardig idee, al vind ik Rottweilers zelf ook vooral leuk als ze klein zijn…Wat dat betreft begrijp ik de dieven wel..

@ Emy: Hey! Ik was in december in Groningen (tijdens de sinterklaasintocht) en toen dacht ik dat ik jou en Winnie zag lopen, maar het was iets te druk en te ver om te roepen..Waren jullie toen in de stad?
Kwa uitgaansleven is er (gelukkig) een heleboel bij gekomen. Ook staat er nu bij de Hermitage Mall een erg mooie bioscoop met meerdere zalen.
Ik merk eerlijk gezegd niet dat er nu meer stagiaires zijn. In tegendeel, volgens mij zijn het er minder. Ze zijn in ieder geval minder in de stad dan een paar jaar terug, want La Caff is bijvoorbeeld niet meer wat het geweest is. Zou leuk zijn als jullie naar Suriname komen binnen nu en 2 jaar. De deur staat in ieder geval altijd open. Groetjes aan Winnie en zeg maar tegen hem dat het voetbal hier niet veel beter is geworden…

@ Els: Ik heb al begrepen dat je Unamic gaat verlaten. Jammer hoor! Maar thuis heb je toch ook wel internet mag ik aannemen? ;).

@ Zohair: Zeker mooi! Tot in augustus!

@ Matthew: Hoe is het nu met je?! Brasil, la la la la la

@ Saloua: Hey! Dank je wel he. Heb ik dus toch mijn roeping gemist…Wat betreft de opmerkingen van collega’s zijn dat altijd leuke dingen om te horen, terwijl het eigenlijk helemaal niet goed is…:)l Werkt iedereen er nog? Hoest verder met de studie? En wanneer ontvang ik nou je CV?

@ Boeroe: Erg leuk dat je me blijft volgen. Binnenkort nog een trip naar Suriname op de planning?

@ Henrike: Het land blijft je zeker verbazen, inclusief de steaks bij de Optimist. Wat zijn die toch geweldig lekker! Ook tot in augustus..Wat een gezelligheid!