Afscheid Zohair

Ondertussen zit ik – na mijn vakantie in Nederland - alweer bijna een maand in Suriname. Ondanks dat het een cliche is gooi ik hem er toch maar weer in: wat vliegt de tijd! Zonder dat er in het Surinaamse veel opmerkelijke zaken zijn gebeurd overigens. Mark en Henrike zijn weer terug in het land wat op het werk toch wel voor meer rust zorgt en buiten het werk voor meer ruhring.

Verder is het op dit moment vakantietijd, wat ook in Suriname te merken is. Het stikt weer van de Surinaamse Nederlanders die op vakantie zijn in Suriname. Daarentegen is het erg rustig met stagiaires, die allemaal begin september de oversteek naar Suriname weer zullen maken. Het is op dit moment zo druk met vakantiegangers, dat we dit weekend zelfs volgens de regels niet bij het zwembad van Residence Inn konden liggen, aangezien de regel is dat als het hotel volgeboekt is, er niemand van buitenaf gebruik mag maken van het zwembad. Gelukkig worden regels nergens zo flexibel gehanteerd als in Suriname, waardoor we na even babbelen toch gewoon zaterdag en zondag bij het zwembad hebben gelegen. Heerlijk! Er zijn ook nog bekenden onder de vele toeristen deze kant op gekomen. De familie van Dam (Stanley, Melvin en Luciel) zijn een kleine maand in Suriname op vakantie. Naast twee korte ontmoetingen hebben we elkaar nog niet veel gesproken. Dit komt voornamelijk door hun drukke weekendprogramma’s en mijn drukke weekprogramma. Komende vrijdag zullen we echter een borreltje doen bij La Caff.

Het was wel het laatste weekend dat we met z’n vijven (Manuel, Mark, Henrike, Zohair en ik) hebben doorgebracht, aangezien Zohair donderdag definitief naar Nederland vertrekt. Zohair is augustus 2007 aangekomen, dus is hier een klein jaartje geweest. Afscheid nemen is nooit leuk, maar als je zo een jaar intensief met elkaar optrekt, is het toch wel extra vervelend. Zohair staat altijd wel garant voor gebeurtenissen die je niet direct verwacht, dus ook die moeten we gaan missen. Gelukkig hebben we Manuel nog :).

De opvolgster van Zohair zal medio augustus deze kant op komen. Dit soort zaken zorgen er voor dat het eigenlijk nooit saai wordt in Suriname. Elke week/maand hebben we wel te maken met opdrachtgevers of bezoekers in Suriname en ook de komende tijd verwachten we dat weer. Er staan weer veel uitbreidingen op het programma in het callcenter en we zullen dus nog (veel) groter worden dan we nu al zijn. Ondertussen worden we ook steeds bekender bij de Surinaamse politiek, die erg geïnteresseerd is wat deze Nederlanders nou weer aan het doen zijn in hun landje. Zo hebben we afgelopen vrijdag bezoek gekregen van de Surinaamse minister van Buitenlandse zaken, die ook erg benieuwd was naar onze werkzaamheden. Zo krijgen we steeds meer bekendheid in Suriname. Wat ook wel aardig is, is dat je in bijna elk tv-programma dat je ziet medewerkers van Unamic Suriname tegenkomt. Nou is Suriname natuurlijk niet zo groot, maar het is toch wel een teken dat we ondertussen een voorname plaats innemen in het Surinaamse (bedrijfs)leven.

Nou, verder heb ik op dit moment niet veel te melden. In de maand augustus krijgen weer een aantal interessante bezoekjes en zullen we met een groep naar Nickerie (Bigi Pan) waar we oa Parbonight gaan bijwonen. Ik ben nog nooit in het westen van Suriname geweest, dus ik ben benieuwd! Ook gaan binnenkort natuurlijk de Olympische Spelen beginnen. Het tijdsverschil zorgt er voor dat ik niks “live”zal kunnen zien, maar ik hoop toch wel dat we dagelijks een korte samenvatting te zien krijgen. Ik heb er een hard hoofd in dat de Surinaamse tv in staat is dit te laten gebeuren, maar ik houd hoop!

Gr,
Joep

Re-Rem: Het was lang zoeken, maar dan heb je ook wat! Binnenkort toch stappen met Robbie in A'dam als ik de berichten zo mag geloven. Gezellig!