Familie over de vloer

Vorige week dinsdag heb ik Annemieke en Martijn opgehaald vanaf Zanderij. Erg bijzonder om je familie hier in Paramaribo te begroeten. Tijdens de rit van Zanderij naar Paramaribo vielen de monden open van verbazing. Miek waande zich in een uitzending van Yorin Travel en Martijn legde direct de opmerking van de week op tafel met: "Het lijkt hier zelfs niet op Italie...".

Woensdag hebben we meteen de Torarica passen geregeld, zodat ze direct konden genieten van het zwembad bij Torarica. Ze hadden die rust in het begin ook wel nodig, want de hitte en alle vernieuwde indrukken wist ze aardig te slopen. Woensdagmiddag heb ik voornamelijk gespannen bij de telefoon gezeten, wachtend op de uitslag van Ajax tegen Kopenhagen. Over de uitslag en teleurstelling zal ik het maar niet hebben, dat is bekend. Maar goed, nu maar richten op het kampioenschap.

Zaterdag zijn we naar een "hot and tropical party" (aldus de radio) geweest een eindje buiten Paramaribo. Hot was het zeker binnen, maar tropical viel wel tegen. Af en toe word je wel moe van die typische Surinaamse muziek, waar alleen mensen op kunnen dansen met een bovengemiddeld ritmegevoel. Tja, laat me dat nou net ontbreken. Gelukkig bleken Annemieke en Martijn ook meer geschikt voor Jantje Smit muziek, dus was ik niet de enige Bakra die aangekeken werd op de stijve heupen.
Zondag zijn we brak naar White Beach gegaan. Een onnatuurlijk tropisch strandje aan de Surinamerivier. Ondanks dat het hier droge tijd is werkte het weer niet mee en was het in het water net zo nat als daar buiten. Al met al toch wel een mooie daggie gehad. Vooral genoten van de rastamannen die aan het voetballen waren. Nu weet ik waar het penaltysyndroom van Seedorf vandaan komt. Zodra het doel in zicht kwam verdween alle vorm van tactiek en was het vooral "poeieren" geblazen. Een doelpunt heb ik in een dag voetbal niet mogen aanschouwen. Lang leve het verbannen van "de kabel"!

Komende vrijdag vertrekken we met een vliegtuigje en 16 andere stagiaires voor 4 dagen naar het binnenland. Dat wordt 4 dagen genieten tussen de vogelspinnen, slangen en apen en vooral de mooie natuur. Het is ook voor mij m'n eerste echte binnenlandtrip, dus ik ben benieuwd.

Volgende week komen m'n ouders en ook met hun is al een trip gepland. Met hun vertrek ik naar een of ander - nog nauwelijks ontdekt - negerdorpje in het binnenland. De camera gaat mee, dus dan hebben we onze eigen versie van "Groeten uit de Rimboe...".

Foto's van bovenstaand verhaal staan onder de volgende link:
http://www.mijnalbum.nl/Album=PFFCYBQ8

Ook op www.partypixsuriname.com werd ik nog gespot. Ik vrees alleen dat de meesten mij over het hoofd zullen zien...
http://www.partypixsuriname.com/pix2/details.php?image_id=3944

Groeten Joep

Ps. Met de komst van Annemieke en Martijn naar Suriname is er ook een lading aan Nederlandse literatuur deze kant op gekomen. Een aanrader voor iedereen is het volgende boek: "Komt een vrouw bij de dokter", geschreven door Kluun. Erg indrukwekkend boek.