Raleighvallen

Een tijdje geleden meldde ik al dat Brownsberg het binnenland voor "rookies" is. Dit weekend mocht ik dan samen met Annemieke en Martijn beleven wat het binnenland voor "pro's" is. We gingen een weekend naar Raleighvallen. Raleighvallen is een verzamelnaam voor een gebied in het binnenland vol met watervallen en stroomversnellingen.
Vrijdagmiddag vertrokken we vanaf vliegveld Zorg en Hoop met 12 reisgenoten met het vliegtuig. Alleen de vliegtuigtrip was al een punt om tegenop te kijken, aangezien we met Blue Wing vlogen. Blue Wing staat hier op de zwarte lijst, dus waarom ze nog mogen vliegen is mij een raadsel. Daarnaast vlogen we met een "Antronov" of iets dergelijks...in ieder geval een vliegtuig van Russische makelij. Alle ingedrienten waren dus aanwezig voor een onrustige vlucht.
Niets was minder waar, zonder noemenswaardigheden bereikte we na 45 minuten de landingsbaan van Raleighvallen. De landingsbaan doet een beetje denken aan Flying Docters. Dat idee is niet eens zo gek, als je bedenkt dat meer dan de helft van de reisgenoten artsen in opleiding waren. Eenmaal bij de slaapplek aangekomen werden we verwelkomd door een hele groep Doodskopaapjes. Geweldig om deze beesten in het echt te zien en om ze gewoon te kunnen voeren.

Trouwens: alle foto's van dit verhaal vind je onder deze link. Ik heb geprobeerd wat foto's te selecteren, maar er blijven er nog 60 over...Alles was de moeite waard!

http://www.mijnalbum.nl/Album=Y36VWJEB

We gaan weer verder met het weekendverslag: Toen we de slaapruimtes gingen inrichten werden we blij verrast: we sliepen in een vertrek wat veel luxer is dan het originele vertrek waar we zouden verblijven. Het eigenlijke vertrek was echter in onderhoud, dus werden we gedwongen in het "luxe" vertrek te verblijven. Veel stelde dit nog niet voor (eigenlijk sliepen we nog in de open lucht), maar het uitzicht op de rivier was fantastisch.

Vrijdag hebben we verder niet veel gedaan, behalve zwemmen in de rivier en s'avonds een beetje chillen. Zaterdag stond de wandeltocht naar de Voltzberg op het programma en daar moet je goed uitgerust voor zijn. In totaal is het 3 uur wandelen naar de Voltzberg en dan moet je nog zo'n 20 minuten de berg beklimmen. De wandeltocht was zwaar, maar mooi. Onderweg nog wat apen gezien, maar verder weinig spannende dingen. De beklimming naar de Voltzberg was ook heftig (als je niet genoeg voorover leunde, duikelde je achterover). Bovenop de Voltzberg was het uitzicht geweldig. Lang konden we echter niet blijven, want het was echt te heet om stil te blijven staan. Op de terugweg hebben we nog even gerelaxed onder een waterval, maar verder die dag weinig bijzonders gedaan. S'avonds natuurlijk heerlijk geslapen op een persoon na. Er zat een gigantische vogelspin in onze "kamer", dus Annemieke heeft geen oog dichtgedaan. Zoals de foto's laten zien hadden we een goede klamboe om ons heen, dus ik kon me niet druk maken, maar Annemieke kon er niet aan wennen.

Zondag hebben we de hele dag gerelaxed. Beetje zwemmen, beetje lezen, beetje vogels kijken (lees: papegaaien kijken)..prima. S'avonds hebben we met de hele groep gevolleybald. Een plaatselijke bewoner was scheidsrechter en die kon je veel wijs maken wat betreft de regels...veel mensen vonden hem partijdig, ik vond hem erg goed fluiten! Tijdens het volleyballen nam het aantal toeschouwers aanzienlijk toe..alle bomen om ons heen bevatte apen die aandachtig toekeken wat wij aan het doen waren (aapies kijken heet dat geloof ik). Later op de avond werd er nog een optreden verzorgd door de plaatselijke bewoners...was ook super!

Maandag hebben we nog even een tocht naar de Moedervallen gedaan (de watervallen waar de Raleighvallen mee beginnen) en rond 14.00 uur vertrokken we weer richting Paramaribo.

Al met al een fantastisch weekend onder fantastische omstandigheden. Beter konden Annemieke en Martijn het niet treffen. Het is tevens een van hun laatste activiteiten, want donderdag vertrekken ze al naar huis. Donderdag komen met hetzelfde vliegtuig m'n vader en moeder aan in Suriname. Ik ben erg benieuwd hoe zij het hier beleven...Met hun ga ik de 15e naar een Negerdorpje ergens in "the middle of nowhere", dus ik ben benieuwd.

Leuk om te lezen dat iedereen een goede vakantie heeft gehad. Langzaamaan zal voor iedereen wel weer het normale ritme beginnen. M'n ticket voor december is geboekt, dus van 30 november tot 19 december zal ik even in Nederland vakantie vieren. Kijk ik toch ook wel naar uit...nu ga ik nog even van het zonnetje genieten, want het is hier heet!! (+/- 35 graden)

Groeten,
Joep