Rustig aan

Het is ongelofelijk, maar waar: de auto is in mijn bezit. Natuurlijk niet zonder slag of stoot, we zijn tenslotte in Suriname. Ik haalde de auto dinsdagmiddag op, waarna ik meteen door zou gaan naar Zanderij om Bregje van Dell op te halen. Toen ik aankwam werd me verteld dat hij "bijna klaar" was. Ik vreesde het ergste en dat bleek ook wel gegrond. Alleen de voorbanden zaten er nog niet op, maar dat zou wel even binnen een kwartier geregeld zijn. 45 Minuten later reed ik weg in een oude, kleine pooierbak die ik moest lenen, op weg naar Zanderij. Bij terugkomst was m'n bolide eindelijk klaar. Althans, op de haperende radio en het knarsende geluid van de electrische ramen na. Op de vraag of ze ook nog even de auto uitgelijnd hadden werd ik aangekeken of ik niet goed wijs was. Dat was "waarschijnlijk" niet nodig zeiden ze. Ik moest gewoon even 60 km per uur gaan rijden, en als de auto dan naar links of rechts zou gaan moest ik maar weer terugkomen....Nogmaals welkom in Suriname...Ik was er zo ontzettend klaar mee dat ik me auto maar vergeef dat hij een drang heeft om de berm in te rijden...Maar het is niet allemaal ellende, ik rijd er nu een week in en het is - op de eerder genoemde slordigheden na - een prima auto die vrolijk door de Surinaamse straten stuitert.

Op het ritje naar het centrum na heeft m'n auto echter nog weinig gezien van Suriname. Ik heb dan op het werk en op het zwemmen na bijzonder weinig bijzonders gedaan afgelopen week. Het kan ook niet elke week feest zijn. Wel ben ik nog even in het WK-journaal geweest. Een of ander sponsor deelde zakdoeken uit, en de presentator dacht dat ik die wel nodig had na het relatief slechte WK van Nederland. Surinaamse humor, dat ik wel kon waarderen...Het weer is de afgelopen dagen trouwens een stuk beter geworden (zou de grote droge tijd zijn aangebroken?!), waardoor ik de schoolslag ook weer wat heb kunnen oefenen. Dat m'n huid nog niet helemaal klaar is voor de droge tijd bewijzen m'n rode ledematen, maar volgens mij zal dat nooit helemaal goedkomen.

Ik had natuurlijk eigenlijk afgelopen week moeten verhuizen, maar aangezien ik in Suriname zit had ik moeten weten dat dat wat uitgesteld zou worden. Nu staat volgend weekeinde op de planning. Dit in verband met het feit dat de huisbaas nog vakantie aan het vieren is in Brazilie...Het lijkt wel een Braziliaanse voetballer, die komen ook nooit op tijd terug van vakantie.

Afgelopen weekend natuurlijk veel sport gekeken bij het Vat. Eerst Duitsland-Portugal waarbij ik blij was dat Duitsland won (ik neem het je niet kwalijk als je deze zin na 3x lezen nog niet begrijpt...ik was echt voor Duitsland!). Ik heb gewoon een gruwelijke hekel gekregen aan het geduikel en gejank van de Portugezen en daarnaast sympathie gekregen voor Klinsmann. Hij kan er ook niks aan doen dat hij in Duitsland is geboren.

Gistermorgen om 10.00 uur de wekker gezet voor Nadal-Federer die hier zomaar werd uitgezonden. Het leek wel alsof ik naar graveltennis zat te kijken, wat een rallies! Wel vet dat Federer won, al waren de meeste dames hier dat niet met me eens.
S'middags natuurlijk de WK-finale. Leuke pot. In het begin was ik voor Italie, maar na de rode kaart van Zidane besefte ik ook weer wat voor l** Mattarazzi is, dus ik kreeg ook wat sympathie voor Frankrijk. Als je echter kijkt hoe de Italianen de penaltys namen...daar kunnen wij alleen maar van dromen.

Komende week zal weer in het teken staan van vroeg opstaan en hard werken. Het is me nog niet gelukt om een ritme te vinden...ik vrees ook dat ik die niet snel zal vinden. Van het weekeinde staat de eerste trip naar het binnenland gepland. Als de wegen het toelaten (die vanwege de regen erg slecht schijnen te zijn) gaan we met een groepie naar Brownsberg. Het schijnt erg relaxed te zijn. Je slaapt daar tussen de apen, slangen en spinnen, dus wat daar zo relaxed aan is begrijp ik niet, maar ik zal het wel merken.

Ik laat het hier even bij. De rest van de ruimte reserveer ik om te reageren op de reacties op deze site. Leuk trouwens dat de oud-Surinamers deze site ook hebben gevonden!

Deze keer trouwens geen foto's. Gewoon omdat er niks te fotograferen viel...of meer omdat de foto's niet geschikt waren om hier te plaatsen...

Groeten,
Joep

Re-Kor:
Je zou me op de hoogte houden van de Oost-Europese avonturen...hoe zit het daarmee?

Re-Vi:
Irritant he die jeugd van tegenwoordig? Dat kunnen wij op onze leeftijd gewoon niet meer bijbenen..Hoe was het volleybalweekend? Sinds wanneer ben jij aan het volleyballen geslagen? Hoe staat het met Tom en Poes? Ze krijgen de groeten van Rosa...

Re-Pieter:
He man, geinig om wat van jou te lezen! Hoe gaat het met je? Hoe bevalt het bij de politie? We moeten eigenlijk een keer een wedstrijd op afstand doen: de Lancer tegen de Golf...

Re-Wim:
Ik ben nog steeds rondjes aan het rijden ouwe...Die Naskip kan ik ondertussen niet meer zien...Kus van de dames terug, maar die mag je zelf in ontvangst nemen.
Wat betreft die foto: Remco, je heb geluk dat mijn schoonvader geen Cohen heet. Had je allang een proces aan je broek hangen ivm portretrechten. Wel cool!

Re-Chiel:
Hoe gaat ie met jou dan? Ondanks het feit dat Frankrijk verloren heeft nog centjes over voor Australie? Komende zomer nog vakantieplannen, of ga je afstuderen....(dat laatste is een geintje natuurlijk, maar dat begrijp je zelf ook wel).

Re-Martine:
Inderdaad te lang niet gesproken. De 14e drink ik evengoed een biertje, maar dan op afstand, oke?

Re-Eline (en Piet):
Ik hoorde van m'n ouders dat het een superfeest was. Leuk om te horen! Sowieso leuk om een berichie van jullie te krijgen..

Re-Emy:
Voor jou info: Winnie kan nog steeds niet van me winnen met squashen, en dat frustreert hem mateloos.... Hou jij het squashen nog een beetje bij? Doe je de groeten in Grunn?

Re-Hester:
Het is inderdaad erg stil op de Stoelman. Afgelopen weekend heeft het flink gewaaid, dus het hutje is enigszins schuin komen te staan, maar het staat er nog steeds. Jullie worden hier gemist!!