Galibi

Zo, het is weer zo’n twee weken geleden dat ik een stukkie op m’n website heb geplaatst dus het is ook wel weer tijd dat er hier wat nieuws komt te staan. Nieuws is er nu ook, want we zijn naar Galibi geweest en foto’s en een verhaal over Galibi hebben nog niet eerder op deze website gestaan.

Voordat we afgelopen weekend naar Galibi zijn gegaan zijn we eerst vorige week zondag een dagje naar White Beach vertrokken. Op zaterdag hadden Mark en Henrike een gezellige barbecue georganiseerd bij hun thuis (voor foto’s, check www.travelmessage.nl/paramaribo), dus met een lichte kater vertrokken we (Manuel, Zohair, Mark, Henrike, Aarti en de kids en ik) vroeg naar White Beach. Al snel bleek dat de kater niet op het juiste moment kwam, want we moesten scherp zijn. Ze waren namelijk met de weg bezig en dat wordt hier niet netjes een paar 100 meter van te voren aangekondigd. Daar kom je pas achter als je over een stuk zand rijdt en een groep Chinezen staat te zwaaien dat je net over hun pas vlak gemaakte ondergrond voor asfalt rijd. Dus dan moet je omkeren, terugrijden en omrijden. Dit omrijden duurde wel even, dus we waren wat later bij White Beach dan gepland. Eenmaal op White Beach aangekomen hebben we (zoals altijd daar) weer een heerlijke dag gehad. Dat voelt daar echt als vakantie. Via de “omweg” zijn we s’avonds wel weer snel teruggereden naar Paramaribo.

Omdat zich bij mij langzaam een buikje begint af te tekenen (echt waar!) ben ik ook maar weer gaan sporten. Ik zou er ook voor kunnen kiezen om niet zoveel Roti, Optimist en Fernandes ijs te eten, maar dan zag het vooruitblik van sporten er toch een stuk aangenamer uit dus heb ik daar maar voor gekozen. Samen met Mark, Henrike, Zohair en Manuel zijn we nu elke woensdag aan het squashen bij Multifit. Vooralsnog heb ik niet meer dan 1 punt per set weggeven, maar iedereen gaat zo hard vooruit dat het niet lang meer zal duren voordat m’n buikje een serieuze aanslag te verwerken krijgt. Vooral Manuel is erg gedreven om mij diverse punten af te snoepen en naar eigen zeggen pakt hij vanavond zeker meer dan 4 punten. We zullen zien. Het belangrijkste is dat het elke keer weer erg gezellig is (maar winnen is toch ook wel leuk!).

Deze week zal ik –ondanks het heftige squashen – zeer waarschijnlijk nog geen afname zien van m’n buikje. Daarvoor is er afgelopen weekend weer te veel Borgoe Cola ingedonderd. Ik had niet echt een keus, het feit dat de schildpadden geen eieren meer leggen is een zodanig mooie gebeurtenis dat dat natuurlijk groots gevierd moet worden in Galibi. Dat hebben we dan ook maar gedaan.
Zaterdagmorgen zijn we vroeg (6.30) vertrokken vanuit Paramaribo naar de meest oostelijke plaats van Suriname, Albina. Vanuit Albina vertrekken de boten naar Galibi. We moesten zo vroeg vertrekken, omdat anders alle boten al bezet zouden zijn. Eenmaal aangekomen in Albina (na zo’n 3 uur stuiteren over het asfalt) bleek Albina best een geinig plaatsje te zijn. Albina is ook de grensplaats naar Frans Guyana, wat het hele stadje vrij levendig maakt. Als je vanuit Suriname naar Frans Guyana gaat moet je eerst langs de douane om een stempel te halen waarna je de veerboot naar Frans Guyana pakt. Dit is de theorie zoals het hoort. In werkelijkheid liggen er tientallen bootjes klaar om de Surinamers illegaal naar Frans Guyana te vervoeren. En niemand die wat doet! Erg grappige gedachte als je de bootjes allemaal heen en weer ziet varen naar de overkant en je weet dat vrijwel iedereen illegaal aan land gaat. Nog grappiger is dat een politiepost op dit hele gebeuren uitkijkt, maar dat die het te druk hebben met andere zaken (waarschijnlijk).
De boot zou om 10.00 uur vertrekken, maar omdat we in Suriname zitten kwam de boot pas rond 12.00 uur aan in Albina dus vertrokken we iets later. Het was zo’n 1.5 uur varen richting het noorden naar het indianendorpje Galibi. Doordat we tegenwind hadden merkte je niet dat de zon ondertussen er voor zorgde dat elk lichaamsdeel dat niet bedekt was ontzettend verbrandde. Hierdoor heb ik echte wielrenbenen gekregen. Een mooi scheiding van rood en wit (mooie kleuren overigens, ondanks alle teleurstellingen in dit korte seizoen) heeft zich meester gemaakt over mijn bovenbenen. Eenmaal aangekomen in Galibi zijn we ons huisje op gaan zoeken en zijn wat gaan chillen op het strand. Het water mag dan niet zo blauw zijn, verder heeft Galibi alles weg van een plaatsje op een subtropisch eiland. Erg mooi! Manuel ving met een stuk kip aan z’n haak een echte katvis. Ik ving een “echte” Nike rugtas. Omdat Manuel een enorm stuk kip had ingeslagen om te vissen kregen we ondertussen gezelschap van een flink aantal aasgieren. Ontzettend machtig om zoveel van die beesten zo laag over je heen te zien vliegen. Zo bedreigend als ze in de lucht zijn, zijn ze op de grond niet, want Manuel moest een stuk kip letterlijk door een strot van een gier douwen voordat hij het daadwerkelijk op durfde te eten.
S’avonds hebben we patat met barbecuekip gegeten en zijn we ons langzaam gaan voorbereiden op het feest. Rond 21.00 uur zijn we richting het feest gegaan. Omdat het feest nog niet echt begonnen was ben ik eerst op zoek gegaan naar het ene plekje van Galibi waar ze bereik hebben en dat is zo’n 2 meter van de palmboom bij de school vandaan. Ik zou namelijk een sms-ie van vaders krijgen met de uitslag van Nederland-Bulgarije. In het donker ging ik dus op zoek naar de “palmboom bij de school”. Eenmaal bij de school aangekomen te zijn bleken er wel heel veel palmbomen te staan, dus dat was lastig zoeken. Navraag bij een buurindiaan leerde mij dat ik de palmboom het dichtst bij de oceaan moest hebben. Ik vertelde dat ik dat al geprobeerd had, maar dat dat niet werkte. Dan moest ik gewoon 10 minuten wachten en dan kwam het vanzelf, aldus de buurindiaan. 10 Minuten vond ik wat overdreven, maar ik wilde het toch proberen en inderdaad, na een minuut of 2 verscheen er een streepje op m’n telefoon! Het bericht bleef echter op zich wachten, dus belde ik Scholes maar uit bed voor de uitslag. Vlak nadat hij de uitslag meldde viel het bereik weer weg en ben ik me maar gaan mengen in het feestgedruis.
Op het strand was ondertussen een danswedstrijd bezig wat zeker het bekijken waard was. Ik moet zeggen dat de winnares ook zeer verdiend had gewonnen! Na de danswedstrijd zijn we de “mainstage”gaan opzoeken (pas op, laat je niet verleiden door het woord…) waar een bandje langzaam begon te spelen. Helaas kon het bandje ons niet echt boeien dus zijn we maar wat gaan ouwehoeren met wat Brazilianen en wat mensen uit Frans Guyana. Was erg gezellig. Dat vond ook Manuel….
Al met al verliep het feest wat teleurstellend en al vrij vroeg dropen we (Zohair, Mark, Henrike en ik) af richting de hutjes (rond 3.00 uur) om ons lekker bedje op te zoeken.
Na heerlijk geslapen te hebben genoten we van een heerlijk ontbijtje en gingen we nog even chillen op het strand, waarna we om 14.00 uur weer richting Albina vertrokken. Dit keer hadden we wind mee, waardoor je voelde hoe heet het was. Ik heb dan ook vrijwel de hele boottocht onder m’n handdoek doorgebracht. Om 16.00 uur waren we in Albina, waarna we rond 19.15 in Paramaribo aankwamen. Hier hebben we nog genoten van een lekkere roti en de laatste beelden van Federer tegen Djokovic, waarna het heerlijke weekend weer ten einde was.

Foto's van dit heerlijke weekend vinden jullie op de site van Mark en Henrike (www.travelmessage.nl/paramaribo) en ook hier:

http://www.mijnalbum.nl/Album=DYUTMM7R

Gr,
Joep

Re-Rem: Je was inderdaad verrassend snel. Kijken of je nu weer zo snel bent...Hoe is het verder bij Eyeworks? Hoe is het op 16 hoog? Beetje gezellig?

Re-Sietse: Nou, we zoeken hier nog wel een aantal mensen die een beetje goed kunnen praten. Dat is bij jou geloof ik nooit een probleem geweest dus je bent van harte welkom! ;). Maar serieus, zit je niet meer bij Autotrader? Of bevalt dat gewoon niet?
Leuk dat je huissie bijna af is. Ik kijk uit naar de foto's van de housewarming. Jammer dat ik er niet bij kan zijn. Wat een gerommel bij je cluppie met die van Dop? Wat vind jij er van?

Re-Lars: Dat is leuk om een berichie van jou te krijgen! Dat voetbaltalent heb je duidelijk van mij, dat kan niet anders. Word je later verdediger bij Ajax? We hebben nog wel wat goeie spelers nodig. Het liefst nog dit seizoen, gaat dat lukken? Succes met voetbal en doe je de groeten aan je ouders?