Isadou, Telenamic Games, Komst Ilja & Suzan, etc.
Door: Joep
Blijf op de hoogte en volg Joep
12 Oktober 2008 | Suriname, Paramaribo
Henrike heeft helemaal gelijk als ze schrijft dat het weer veel te lang heeft geduurd alvorens een bericht op de website is gezet. En dat terwijl er in de tussentijd (de maand september) best veel is gebeurd!
Het eerste weekend van september ben ik met zo’n beetje de hele familie Kanhai (een mannetje of 40) naar het binnenland geweest. Naar Isadou om precies te zijn. Isadou is zo’n beetje het eerste dorpje wat je tegenkomt als je bij Atjoni over de Surinamerivier naar het zuiden vaart. Dit klinkt vast heel dichtbij, maar dat is het absoluut niet...Voordat je bij Atjoni bent moet je namelijk eerst 4 uur hobbelen over de Afobakaweg. Een regelrechte ramp, maar de boottocht over de Surinamerivier maakt veel - zo niet alles - goed. Isadou is een vakantieoord, wat ligt naast het dorp Jaw Jaw. Nou ben ik van het binnenland gewend dat alles vrij primitief en vies is, maar bij Isadou trof ik het tegenovergestelde aan. Alles was keurig onderhouden.
Een weekend in het binnenland valt vrij eenvoudig te omschrijven. Namelijk: relaxed! Behalve relaxen, zwemmen en vissen ben je voornamelijk bezig om te genieten van de prachtige natuur. Het geeft je een heel bijzonder gevoel om te ervaren dat je als mens eigenlijk weinig voorstelt. En dat doe je midden in het regenwoud.
Al met al was het een heerlijk weekend met veel gezelligheid en een geweldige natuur.
Het tweede weekend van september stond in het teken van de allereerste Telenamic Games! Dit is een mooie titel voor de bedrijfssportdag, waarvan ik voorzitter was van het organisatiecomité. We verdeelden alle medewerkers in 12 teams (zo veel mogelijk geprobeerd om projecten bij elkaar te houden) en deze 12 teams streden tegen elkaar tijdens 7 sporten. De sporten waren voetbal, volleybal, slagbal, waterrennen, zaklopen, touwtrekken en we eindigde de dag met een estafette. Voor elk team hadden we een eigen kleur Telenamic shirt gegeven, waardoor het hele gebeuren een mooi plaatje werd. Naast de reguliere sporten hadden we voor de kinderen nog een springkussen (een hele vette Spiderman springkussen!), schminkers (of iets wat daar voor door moest gaan), een ijscoman (die niet op kwam dagen) en een schaafijskar (die ook niet op kwam dagen). Ja, het organiseren van zoiets dergelijks gaat hier in Switi Sranan niet over rozen....
Echter, bij elkaar genomen was het met zo’n 150 sporters en 100 man publiek een geweldige dag. Wat tevens erg grappig was dat de grote meerderheid de maandag er op flink last had van stijfe benen. Vooral het management, waarbij de gemiddelde leeftijd toch iets hoger ligt dan bij de andere teams, had veel problemen om de trap van 5 treden naar het nieuwe gedeelte op te komen. Ik geloof wel dat ondertussen bij iedereen de spierpijn is afgenomen….
In de laatste week van september zijn Ilja en Suzan twee weken bij mij op bezoek geweest. Zoals de trouwe volgers weten is Ilja de persoon met wie ik het eerste half jaar/jaar veel heb doorgebracht in Suriname. Hij is een van de grondleggers van Unamic Suriname (Telenamic). Het was natuurlijk erg leuk om Ilja en Suzan weer hier in deze omgeving te meeten. Grappig ook hoe snel alles oud en vertrouwd is. We stonden weer te tafelvoetballen alsof Ilja nooit is weggeweest. Ook nu won Ilja trouwens weer erg onverdiend, net als een paar jaar terug.
Samen met Ilja, Suzan, Manuel, Aarti, Henrike, Mark en Emiel en Ruth (twee vrienden van Henrike en Mark) zijn we naar het Brokopondomeer geweest. Naar Stoneiland om precies te zijn. We zouden eigenlijk naar Kwana Eiland gaan (het eiland waar we vorig jaar met beide Remco’s zijn geweest), maar de eigenaar van Kwana Eiland was al een week niet te bereiken, waardoor we die gok niet durfden te wagen. Stoneiland bleek echter een prima alternatief waar we heerlijk hebben gechilled (lees: zwemmen en vissen). Ook hier was het lot me niet zo gunstig gezind. Zo heeft ongeveer iedereen die ook maar een hengel vast kan houden een vis gevangen, behalve ik. Wel heb ik de grootste stok gevangen die in het water dreef, maar of dat een vermelding waard is weet ik niet.
Dat Telenamic zo langzamerhand een van de grotere Surinaamse bedrijven is geworden, wordt ook langzaam in Suriname gezien. Zo ontvingen we een uitnodiging om deel te nemen aan de 10e Men’s Cook Out. Dit is een evenement op de pier van Torarica, waarbij mannelijke medewerkers van de grootste Surinaamse bedrijven lekkernijen gaan koken en verkopen aan het publiek. De opbrengst gaat naar kindertehuizen. Wij (Robin, Manuel, Mark, Emiel en ik) vonden het erg gepast om een Nederlandse hutspot te (laten) maken met Surinaamse tint er aan (zoutvlees en tajerblad). Al met al kunnen we concluderen dat het een groot succes was. Veel Surinamers blijken gek op een lekkere stamppot met rookworst. Om 19.00 uur waren we al volledig door 5 grote bakken eten heen, terwijl de verkoop tot zeker 20.30 moest duren. Het gaf ons de gelegenheid om ons te richten op de verkoop van B52’s, een extra’tje die ook verrassend goed in trek bleek te zijn bij de Surinamers.
Bovenstaande schrijf ik natuurlijk allemaal al met een lichte weemoed. Over een kleine twee maanden staat m’n vertrek naar Nederland voor de deur. In het kader van m’n vertrek moet ik zeker vermelden dat m’n ouders druk aan het klussen zijn in m’n nieuwe huissie in Amsterdam. Geweldig natuurlijk dat ze daar zo druk bezig zijn om mij het naar het zin te maken. Dat zorgt voor een mooi vooruitzicht als ik straks weer naar Nederland vlieg. Neemt niet weg dat ik nog even goed ga genieten van al het moois dat Suriname nog te bieden heeft. En anders doe ik dat in maart wel, want volgens mijn eigen planning (nog niet volgens de planning van KLM, wat zijn de tickets dan duur!) ga ik dan een aantal weken naar Suriname op vakantie. Laten we het “afkicken” noemen wat ik dan ga doen. Al vraag ik me bij deze af of dat ooit helemaal zal lukken en of ik dat ooit helemaal zal willen....
Zo, dit is het weer voor even. Zoals eerder vermeld laat mijn fototoestel me nog steeds ernstig in de steek. Ik moet het dan ook doen met de foto’s van anderen (Isadou: Nalini, Stoneiland: Suzan). Voor de foto’s kunnen jullie natuurlijk ook op de website van Mark en Henrike kijken: www.travelmessage.nl/paramaribo
Hierbij de foto’s van Isadou:
http://www.mijnalbum.nl/Album=MMHF6BLB
Hierbij de foto’s van Ilja en Suzan met oa Stoneiland
http://www.mijnalbum.nl/Album=C3YTUSWV
Gr,
Joep
Het eerste weekend van september ben ik met zo’n beetje de hele familie Kanhai (een mannetje of 40) naar het binnenland geweest. Naar Isadou om precies te zijn. Isadou is zo’n beetje het eerste dorpje wat je tegenkomt als je bij Atjoni over de Surinamerivier naar het zuiden vaart. Dit klinkt vast heel dichtbij, maar dat is het absoluut niet...Voordat je bij Atjoni bent moet je namelijk eerst 4 uur hobbelen over de Afobakaweg. Een regelrechte ramp, maar de boottocht over de Surinamerivier maakt veel - zo niet alles - goed. Isadou is een vakantieoord, wat ligt naast het dorp Jaw Jaw. Nou ben ik van het binnenland gewend dat alles vrij primitief en vies is, maar bij Isadou trof ik het tegenovergestelde aan. Alles was keurig onderhouden.
Een weekend in het binnenland valt vrij eenvoudig te omschrijven. Namelijk: relaxed! Behalve relaxen, zwemmen en vissen ben je voornamelijk bezig om te genieten van de prachtige natuur. Het geeft je een heel bijzonder gevoel om te ervaren dat je als mens eigenlijk weinig voorstelt. En dat doe je midden in het regenwoud.
Al met al was het een heerlijk weekend met veel gezelligheid en een geweldige natuur.
Het tweede weekend van september stond in het teken van de allereerste Telenamic Games! Dit is een mooie titel voor de bedrijfssportdag, waarvan ik voorzitter was van het organisatiecomité. We verdeelden alle medewerkers in 12 teams (zo veel mogelijk geprobeerd om projecten bij elkaar te houden) en deze 12 teams streden tegen elkaar tijdens 7 sporten. De sporten waren voetbal, volleybal, slagbal, waterrennen, zaklopen, touwtrekken en we eindigde de dag met een estafette. Voor elk team hadden we een eigen kleur Telenamic shirt gegeven, waardoor het hele gebeuren een mooi plaatje werd. Naast de reguliere sporten hadden we voor de kinderen nog een springkussen (een hele vette Spiderman springkussen!), schminkers (of iets wat daar voor door moest gaan), een ijscoman (die niet op kwam dagen) en een schaafijskar (die ook niet op kwam dagen). Ja, het organiseren van zoiets dergelijks gaat hier in Switi Sranan niet over rozen....
Echter, bij elkaar genomen was het met zo’n 150 sporters en 100 man publiek een geweldige dag. Wat tevens erg grappig was dat de grote meerderheid de maandag er op flink last had van stijfe benen. Vooral het management, waarbij de gemiddelde leeftijd toch iets hoger ligt dan bij de andere teams, had veel problemen om de trap van 5 treden naar het nieuwe gedeelte op te komen. Ik geloof wel dat ondertussen bij iedereen de spierpijn is afgenomen….
In de laatste week van september zijn Ilja en Suzan twee weken bij mij op bezoek geweest. Zoals de trouwe volgers weten is Ilja de persoon met wie ik het eerste half jaar/jaar veel heb doorgebracht in Suriname. Hij is een van de grondleggers van Unamic Suriname (Telenamic). Het was natuurlijk erg leuk om Ilja en Suzan weer hier in deze omgeving te meeten. Grappig ook hoe snel alles oud en vertrouwd is. We stonden weer te tafelvoetballen alsof Ilja nooit is weggeweest. Ook nu won Ilja trouwens weer erg onverdiend, net als een paar jaar terug.
Samen met Ilja, Suzan, Manuel, Aarti, Henrike, Mark en Emiel en Ruth (twee vrienden van Henrike en Mark) zijn we naar het Brokopondomeer geweest. Naar Stoneiland om precies te zijn. We zouden eigenlijk naar Kwana Eiland gaan (het eiland waar we vorig jaar met beide Remco’s zijn geweest), maar de eigenaar van Kwana Eiland was al een week niet te bereiken, waardoor we die gok niet durfden te wagen. Stoneiland bleek echter een prima alternatief waar we heerlijk hebben gechilled (lees: zwemmen en vissen). Ook hier was het lot me niet zo gunstig gezind. Zo heeft ongeveer iedereen die ook maar een hengel vast kan houden een vis gevangen, behalve ik. Wel heb ik de grootste stok gevangen die in het water dreef, maar of dat een vermelding waard is weet ik niet.
Dat Telenamic zo langzamerhand een van de grotere Surinaamse bedrijven is geworden, wordt ook langzaam in Suriname gezien. Zo ontvingen we een uitnodiging om deel te nemen aan de 10e Men’s Cook Out. Dit is een evenement op de pier van Torarica, waarbij mannelijke medewerkers van de grootste Surinaamse bedrijven lekkernijen gaan koken en verkopen aan het publiek. De opbrengst gaat naar kindertehuizen. Wij (Robin, Manuel, Mark, Emiel en ik) vonden het erg gepast om een Nederlandse hutspot te (laten) maken met Surinaamse tint er aan (zoutvlees en tajerblad). Al met al kunnen we concluderen dat het een groot succes was. Veel Surinamers blijken gek op een lekkere stamppot met rookworst. Om 19.00 uur waren we al volledig door 5 grote bakken eten heen, terwijl de verkoop tot zeker 20.30 moest duren. Het gaf ons de gelegenheid om ons te richten op de verkoop van B52’s, een extra’tje die ook verrassend goed in trek bleek te zijn bij de Surinamers.
Bovenstaande schrijf ik natuurlijk allemaal al met een lichte weemoed. Over een kleine twee maanden staat m’n vertrek naar Nederland voor de deur. In het kader van m’n vertrek moet ik zeker vermelden dat m’n ouders druk aan het klussen zijn in m’n nieuwe huissie in Amsterdam. Geweldig natuurlijk dat ze daar zo druk bezig zijn om mij het naar het zin te maken. Dat zorgt voor een mooi vooruitzicht als ik straks weer naar Nederland vlieg. Neemt niet weg dat ik nog even goed ga genieten van al het moois dat Suriname nog te bieden heeft. En anders doe ik dat in maart wel, want volgens mijn eigen planning (nog niet volgens de planning van KLM, wat zijn de tickets dan duur!) ga ik dan een aantal weken naar Suriname op vakantie. Laten we het “afkicken” noemen wat ik dan ga doen. Al vraag ik me bij deze af of dat ooit helemaal zal lukken en of ik dat ooit helemaal zal willen....
Zo, dit is het weer voor even. Zoals eerder vermeld laat mijn fototoestel me nog steeds ernstig in de steek. Ik moet het dan ook doen met de foto’s van anderen (Isadou: Nalini, Stoneiland: Suzan). Voor de foto’s kunnen jullie natuurlijk ook op de website van Mark en Henrike kijken: www.travelmessage.nl/paramaribo
Hierbij de foto’s van Isadou:
http://www.mijnalbum.nl/Album=MMHF6BLB
Hierbij de foto’s van Ilja en Suzan met oa Stoneiland
http://www.mijnalbum.nl/Album=C3YTUSWV
Gr,
Joep
-
12 Oktober 2008 - 20:35
De Remco:
de eerste reactie?? klop ik nu de familie? -
12 Oktober 2008 - 20:36
De Remco:
Familie de Jong!! Jullie zijn niet scherp! -
12 Oktober 2008 - 20:39
De Remco:
Familie de Jong!! Jullie zijn niet scherp! -
12 Oktober 2008 - 21:28
Trees:
Ja.Remco ,we zijn geklopt!! Zijn we even op visite bij vrienden en het gaat gelijk fout. Maar nu zijn we er weer!!! Remco deze keer aan jou de eer. Volgende keer wij weer, oké?! Voor het slapen gaan toch nog even kijken en we hebben weer een echt suri verhaal met foto's. Heerlijk Joep om de foto's te zien. Ik zou gelijk een vlucht willen boeken om het ook weer mee te maken : het echte Suriname. Maar wij kunnen nu niet weg, want we moeten klussen. We hebben zaterdag lekker gewerkt en nu gaat Rob eerst de klus afmaken en gaan weer verder met het schilderwerk. Het wordt vast hartsikke mooi en voor Joep een leuke woonstek in zijn stadje Amsterdam. Ik kijk uit naar 5 december. Dikke kus van mam -
13 Oktober 2008 - 08:51
Michiel:
Ook van mij een dikke kus Joep! -
13 Oktober 2008 - 08:54
Miek & Fleur:
Leuk man, weer een echt uitgebreid verhaal n ook nog veel foto's!!! Zo kan ik Fleur goed laten zien wie oom Joep is, ze is er alleen wel bij in slaap gevallen...
Maar het ziet er idd heerlijk vertrouwd uit en ook ik zou zo graag nog even bij je langs gaan. Kan je ook zien hoe lief je nichtje is :). Maar we tellen gewoon af tot december, al kan ik me voorstellen dat jij er ook tegenop ziet.
Dikke kus van ons -
13 Oktober 2008 - 12:44
Joep:
Wat een "dikke kussen". Vanuit sommige kanten ook geheel onverwacht. Heerlijk! :) -
13 Oktober 2008 - 19:24
Henrike:
JIPPIE!!!! -
15 Oktober 2008 - 20:52
Viola:
Hoi Joep,
Tja, zou dan zomaar het einde in zicht komen? Gek idee he. Kan mij voorstellen dat het allemaal heel erg dubbel voelt.
Hier gaat alles prima, het huis schiet op en we worden ook weer opnieuw tante en oom. Nu van EJ zn broer die vader wordt. Super spannend allemaal!
Succes de laatste maanden, ben heel benieuwd naar je huis. Heb je echt goed geregeld zo he! Je ouders lekker klussen en dan kun je er straks zeker zo in! Wat een feest!
He Joep, spreek je snel weer.
Groetjes uit het Haagse.
Viola -
17 Oktober 2008 - 11:27
Janou:
Hey Joep!!!
Wat een leuke verhalen weer! En ilja langs geweest, zal wel gezellig zijn geweest dan! Het is grappig, ik zat afgelopen week mijn krabbels op hyves terug te lezen en zo ongeveer een jaar geleden had je gekrabbeld dat je waarschijnlijk (toen dan) binnenkort zou terug komen naar NL. En nu lees ik dat je Suriname avontuur ten einde gaat komen (een dik jaar later). Binnenkort op z'n Surinaams dus :) Dat zal wel een flinke cultuurshok worden :)
Maar verder alles goed?
Bigi Brasa uit Breda -
23 Oktober 2008 - 21:21
Hoek:
Bizar idee dat je Suriname gaat verlaten! Succes jongen! haha. Hier is alles lekker.
Gr,
Hoek -
25 Oktober 2008 - 07:12
Ineke:
Zo even de tijd genomen om jou ervaringen te lezen. Op dit moment geniet ik ook in de tropen alleen op een andere stek. Thailand, Birma en nu Laos. Komende woensdag vertrek ik naar Vietnam Hanoi. Zeld strakjes na 2 maanden ga ik al die mooie landen missen laat staan dat jij alles heel erg ga missan. Maar ja wat is afstand tegenwoordig. Joep geniet nog lekker de komende weken.
Groetjes, Ineke vanuit Laos, LuangPrabang -
29 Oktober 2008 - 14:06
Martijn:
hey joep.
ondertussen nog maar een paar weekjes te gaan. spannend. ik heb zin om je weer eens live te spreken en verheug me om je terug komst.
groetjes en tot snel
-
30 Oktober 2008 - 12:06
Lies:
Hee broer,
zit ff op school en verveel me! Dus dacht ga ff kijken of Joep zn site. Wat heb je weer veel berichtjes terug op jouw bericht dit keer. Gezellig:)!
Nog maar 5 weken joh.. Ben je al opweg om er klaar voor te zijn? Hadden trouwens al bedacht dat we wel lekker kunnen gourmetten op Texel zaterdag.. Leuk toch? heb jij vast al heel lang niet gedaan;)
Al bezig met je rijm??? Wij ook nie hoor;) maar heb er wel zin in:) groetjes daar! ik ga weer ff verder schrijven aan mn artikel:s blehg.
Succes en spreek je snel! Kusjes!!!! -
02 November 2008 - 09:20
Miek & Fleur:
Ja, als jij geen nieuwe berichten op je site plaatst, plaatsen wij maar nieuwe berichten... :)
Heb je al 'n tijd niet gesproken he? Ik zal je echt binnenkort even bellen. Wij rommelen hier lekker wat aan. Fleur heeft nu al 2 nachtjes doorgeslapen en daar zijn we erg blij mee, ze is wel beetje verkouden en dat is wel sneu. Kan ze zo zielig kijken met die waterige oogjes.
Verder dit weekend gezellig druk met verjaardagen. En had je al gehoord dat ik met Lies en ons' mam mee ben geweest naar de sportschool? Had helemaal zere kuiten de volgende dag!
Nou, we zijn weer benieuwd naar een volgend verhaal van je. Komt die nog voor je vertrek? :P
Dikke zoenen van ons -
11 November 2008 - 02:36
Patrik:
Hoi joep...war kan k telenamic contactn hebbe ze website.?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
