Deel 13: Vakantie Curacao en de amnestiewet
Door: Joep
Blijf op de hoogte en volg Joep
15 April 2012 | Suriname, Paramaribo
De titel van dit deel is behoorlijk tegenstrijdig: een vakantie naar Curaçao en de amnestiewet. Laat ik met het eerste en het leukste stuk beginnen, de vakantie naar Curacao.
Op zondag 11 maart vertrokken Aarti en ik voor een weekje vakantie naar Curacao. In juni zijn we met de kids een paar dagen naar Aruba geweest en dat was ons zo goed bevallen dat bij de eerste de beste aanbieding voor tickets naar Curacao toehapten. En zo vertrokken we dus met z’n 2-en (de kids sliepen bij nana en nani, of te wel opa en oma) via Trinidad en Tobago naar Curacao.
Op Curacao werden we op het vliegveld opgehaald door Frederieke, de nieuwe eigenaresse van de appartementen van Jan Kok’s lodges. Het “complex” is gevestigd in de regio Jan Kok (hoe verrassend) en dat ligt ongeveer 30 minuten van Willemstad af, in het rustige, groene gedeelte van Curacao. Het leek ons lekker rustig, maar belangrijkste reden dat we hier sliepen was gewoon de prijs van slechts 40 Euro per nacht. Voor die prijs kregen we een simpele, maar prima studio. Ik zal niet per dag uitweiden wat we hebben gedaan al zou dat voor de lengte van het artikel weinig uitmaken aangezien we vooral veel hebben gerelaxed op de mooie stranden! Naast relaxen hebben we natuurlijk ook veel gesnorkeld, gewinkeld en heerlijk gegeten.
Een echt unieke ervaring was echter toch wel de proefduik die we samen hebben gedaan. Op zoek naar een goede snorkelset kwamen we in een duikwinkel terecht, waarbij we na een gesprek met de eigenaar er achter kwamen dat we voor relatief weinig geld (wederom 40 euro pp) een proefduik konden nemen. Aangezien ik al langere tijd met het idee liep om eventueel m’n duikbrevet te halen, was dit een mooie kans. Zo gezegd, zo gedaan en na een half uurtje theorie vertrokken we met een privé-leraar richting het strandje “Lagun” ten noordwesten van het eiland voor de proefduik. We kwamen er echter al snel achter dat het wel een proefduik voor gevorderden was, want waar wij dachten dat we eerst nog “droog” zouden oefenen togen we direct het water in en moesten we eigenlijk direct op de bodem gaan zitten. Voor ons beiden ging dit wat te snel, aangezien het toch wel een hels karwei is om al die spullen onder controle te hebben. Uiteindelijk hebben we toch zo’n uurtje gedoken, waarbij ik tot ongeveer 3 meter diepte ben gegaan en Aarti tot een meter of 2. Aarti was al niet zo lekker en het ging haar allemaal net even te snel. Wat betreft dat laatste gold dat ook voor mij, waardoor de eindconclusie is dat ik voorlopig het idee van m’n duikbrevet nog even in de ijskast zet en lekker rustig blijf snorkelen. Dat is wat makkelijker en toegankelijker.
Al met al hebben we een heerlijke vakantie gehad op een heerlijk eiland. We hadden leuk contact met de nieuwe eigenaren van het appartementencomplex, die ons leuke dingen hebben laten zien (waaronder hun huis van ruim 400m2!). Toch hadden we allebei meer “gevoel” bij Aruba. Dat eiland is wat kleiner, waardoor alle stranden en restaurantjes wat dichter bij elkaar liggen en het eiland is veel minder “Nederlands” dan Curaçao is. Curacao is echt letterlijk een stukje Nederland in de Caraïben, wat natuurlijk prima is, maar op vakantie hoeft dat van mij niet zo nodig. Al was het wel heerlijk om de Bruna (voor de Voetbal International) en de Albert Heijn weer van binnen te zien. Maar goed, we hebben heerlijk genoten dus!
In mei gaat Aarti wederom genieten van het caraibisch gebied, want dan gaat ze met de hele familie (behalve Avinash en ….. juist, ondergetekende) naar Aruba toe. Vlak na onze terugkomst kwam er nog een veel betere aanbieding voorbij vliegen en Aarti wilde daar graag gebruik van maken. Voor de verjaardagen van de kids hebben we ze daarna een ticket cadeau gegeven, zodat ook zij van de stranden kunnen genieten. Zelf ga ik niet mee, aangezien ik 3 weekjes later voor een vakantie van 2.5 week naar NL vertrek.
In de tussentijd is er natuurlijk wel weer veel gebeurd in het Surinaamse. Met mijn gezondheid gaat het langzaam de betere kant op en we hebben uitgebreid de verjaardagen van Sahil en Sheesha gevierd. Sahil is sinds 28 maart een tiener geworden en Sheesha heeft de magische leeftijd van 13 bereikt, wat haar een Facebook-account heeft opgeleverd. Voor de verjaardag van Sheesha zijn we nog naar een bioscoop gegaan, waarbij men vergat het licht uit te doen toen de film begon…Pas nadat Sheesha ging vragen of het licht uit kon, ging het licht ook daadwerkelijk uit. Ach ja, kan gebeuren zullen we maar zeggen…
Verder staat Suriname natuurlijk de laatste tijd in het teken van de wijziging van de amnestiewet. Eigenlijk kwam dit verzoek als een donderslag bij heldere hemel, want het ging best wel lekker met Bouterse aan het roer. Hoewel ik een hekel heb aan de uitspraak “geen woorden, maar daden”, lijkt de huidige regering die uitspraak wel serieus te nemen. Zo worden er nu projecten opgepakt die al jaren in een stoffige kast lagen opgeborgen, zoals een project waarbij 500 huizen worden gebouwd voor “armlastigen”. Maar goed, het ging dus lekker tot de amnestiewet. Ik denk dat het Bouterse iets te heet onder z’n voeten werd nadat één van zijn voormalige vrienden en coupplegers tegen hem getuigde in de rechtszaak omtrent de decembermoorden. Echter heb ik nog niet eerder zo’n spanning in de samenleving van Suriname meegemaakt sinds het voorstel is gedaan voor de wijziging van de wet. Iedereen weet natuurlijk dat deze wet er in is gebracht om Bouterse te beschermen, maar de Surinaamse bevolking wordt in mijn ogen op een zeer nare manier en met drogredenen beïnvloed om toch maar achter de huidige coalitie te staan. Zo heeft men nu Nederland als ware vijand gebombardeerd en in elk interview wordt aangegeven dat het allemaal de schuld is van de voormalige kolonisator…
Ook toen de tegenstanders van de amnestiewet met zo’n 5000 mensen een stille tocht liepen door het centrum van Paramaribo zou de loop zijn opgezet door Nederlanders, aldus de coalitie. Voorlopig heb ik persoonlijk nog geen “last” van alle gebeurtenissen, maar ik vind het wel zorgwekkend hoe de Surinaamse bevolking wordt geïnformeerd en hoe tegenstanders van de wet worden gecensureerd. De huidige coalitie koopt bijvoorbeeld zendtijd op bij het leven en op elk kanaal zie je elke dag informatiefilmpjes van de overheid, waarbij 100x wordt benadrukt hoe goed de wet is en hoe slecht Nederland is. Tegenstanders van de wet komen natuurlijk nergens aan het woord. Zulke informatievoorziening ken ik alleen van verhalen over dictaturen, maar nu maken we het hier zelf mee. Ik hoop maar dat er wat stilte na de storm komt, zodat alle goederen wat bedaren…
Tot zover weer even de update vanuit Suriname. De komende tijd staan er weinig spannende dingen op het programma, behalve een vistrip voor dummies met Leon, Raymond en Manuel. Het is alleen nog even afwachten of deze doorgaat, gezien het feit dat Manuel bijna vader wordt. Ik hou jullie op de hoogte!
Hier de foto's van onze vakantie op Curacao:
http://www.mijnalbum.nl/Album=DGOJ7ENW
Gr,
Joep
Re-Leon: Dat is inderdaad Holy Phagwa, maar dat was begin maart. Toen jij het op de radio hoorde was het dus al even geleden.. :). Wij hebben dat alleen niet gevierd, ivm het overlijden van de oma van Aarti. In zo’n jaar hoor je dan dergelijke feesten niet te vieren…
Op zondag 11 maart vertrokken Aarti en ik voor een weekje vakantie naar Curacao. In juni zijn we met de kids een paar dagen naar Aruba geweest en dat was ons zo goed bevallen dat bij de eerste de beste aanbieding voor tickets naar Curacao toehapten. En zo vertrokken we dus met z’n 2-en (de kids sliepen bij nana en nani, of te wel opa en oma) via Trinidad en Tobago naar Curacao.
Op Curacao werden we op het vliegveld opgehaald door Frederieke, de nieuwe eigenaresse van de appartementen van Jan Kok’s lodges. Het “complex” is gevestigd in de regio Jan Kok (hoe verrassend) en dat ligt ongeveer 30 minuten van Willemstad af, in het rustige, groene gedeelte van Curacao. Het leek ons lekker rustig, maar belangrijkste reden dat we hier sliepen was gewoon de prijs van slechts 40 Euro per nacht. Voor die prijs kregen we een simpele, maar prima studio. Ik zal niet per dag uitweiden wat we hebben gedaan al zou dat voor de lengte van het artikel weinig uitmaken aangezien we vooral veel hebben gerelaxed op de mooie stranden! Naast relaxen hebben we natuurlijk ook veel gesnorkeld, gewinkeld en heerlijk gegeten.
Een echt unieke ervaring was echter toch wel de proefduik die we samen hebben gedaan. Op zoek naar een goede snorkelset kwamen we in een duikwinkel terecht, waarbij we na een gesprek met de eigenaar er achter kwamen dat we voor relatief weinig geld (wederom 40 euro pp) een proefduik konden nemen. Aangezien ik al langere tijd met het idee liep om eventueel m’n duikbrevet te halen, was dit een mooie kans. Zo gezegd, zo gedaan en na een half uurtje theorie vertrokken we met een privé-leraar richting het strandje “Lagun” ten noordwesten van het eiland voor de proefduik. We kwamen er echter al snel achter dat het wel een proefduik voor gevorderden was, want waar wij dachten dat we eerst nog “droog” zouden oefenen togen we direct het water in en moesten we eigenlijk direct op de bodem gaan zitten. Voor ons beiden ging dit wat te snel, aangezien het toch wel een hels karwei is om al die spullen onder controle te hebben. Uiteindelijk hebben we toch zo’n uurtje gedoken, waarbij ik tot ongeveer 3 meter diepte ben gegaan en Aarti tot een meter of 2. Aarti was al niet zo lekker en het ging haar allemaal net even te snel. Wat betreft dat laatste gold dat ook voor mij, waardoor de eindconclusie is dat ik voorlopig het idee van m’n duikbrevet nog even in de ijskast zet en lekker rustig blijf snorkelen. Dat is wat makkelijker en toegankelijker.
Al met al hebben we een heerlijke vakantie gehad op een heerlijk eiland. We hadden leuk contact met de nieuwe eigenaren van het appartementencomplex, die ons leuke dingen hebben laten zien (waaronder hun huis van ruim 400m2!). Toch hadden we allebei meer “gevoel” bij Aruba. Dat eiland is wat kleiner, waardoor alle stranden en restaurantjes wat dichter bij elkaar liggen en het eiland is veel minder “Nederlands” dan Curaçao is. Curacao is echt letterlijk een stukje Nederland in de Caraïben, wat natuurlijk prima is, maar op vakantie hoeft dat van mij niet zo nodig. Al was het wel heerlijk om de Bruna (voor de Voetbal International) en de Albert Heijn weer van binnen te zien. Maar goed, we hebben heerlijk genoten dus!
In mei gaat Aarti wederom genieten van het caraibisch gebied, want dan gaat ze met de hele familie (behalve Avinash en ….. juist, ondergetekende) naar Aruba toe. Vlak na onze terugkomst kwam er nog een veel betere aanbieding voorbij vliegen en Aarti wilde daar graag gebruik van maken. Voor de verjaardagen van de kids hebben we ze daarna een ticket cadeau gegeven, zodat ook zij van de stranden kunnen genieten. Zelf ga ik niet mee, aangezien ik 3 weekjes later voor een vakantie van 2.5 week naar NL vertrek.
In de tussentijd is er natuurlijk wel weer veel gebeurd in het Surinaamse. Met mijn gezondheid gaat het langzaam de betere kant op en we hebben uitgebreid de verjaardagen van Sahil en Sheesha gevierd. Sahil is sinds 28 maart een tiener geworden en Sheesha heeft de magische leeftijd van 13 bereikt, wat haar een Facebook-account heeft opgeleverd. Voor de verjaardag van Sheesha zijn we nog naar een bioscoop gegaan, waarbij men vergat het licht uit te doen toen de film begon…Pas nadat Sheesha ging vragen of het licht uit kon, ging het licht ook daadwerkelijk uit. Ach ja, kan gebeuren zullen we maar zeggen…
Verder staat Suriname natuurlijk de laatste tijd in het teken van de wijziging van de amnestiewet. Eigenlijk kwam dit verzoek als een donderslag bij heldere hemel, want het ging best wel lekker met Bouterse aan het roer. Hoewel ik een hekel heb aan de uitspraak “geen woorden, maar daden”, lijkt de huidige regering die uitspraak wel serieus te nemen. Zo worden er nu projecten opgepakt die al jaren in een stoffige kast lagen opgeborgen, zoals een project waarbij 500 huizen worden gebouwd voor “armlastigen”. Maar goed, het ging dus lekker tot de amnestiewet. Ik denk dat het Bouterse iets te heet onder z’n voeten werd nadat één van zijn voormalige vrienden en coupplegers tegen hem getuigde in de rechtszaak omtrent de decembermoorden. Echter heb ik nog niet eerder zo’n spanning in de samenleving van Suriname meegemaakt sinds het voorstel is gedaan voor de wijziging van de wet. Iedereen weet natuurlijk dat deze wet er in is gebracht om Bouterse te beschermen, maar de Surinaamse bevolking wordt in mijn ogen op een zeer nare manier en met drogredenen beïnvloed om toch maar achter de huidige coalitie te staan. Zo heeft men nu Nederland als ware vijand gebombardeerd en in elk interview wordt aangegeven dat het allemaal de schuld is van de voormalige kolonisator…
Ook toen de tegenstanders van de amnestiewet met zo’n 5000 mensen een stille tocht liepen door het centrum van Paramaribo zou de loop zijn opgezet door Nederlanders, aldus de coalitie. Voorlopig heb ik persoonlijk nog geen “last” van alle gebeurtenissen, maar ik vind het wel zorgwekkend hoe de Surinaamse bevolking wordt geïnformeerd en hoe tegenstanders van de wet worden gecensureerd. De huidige coalitie koopt bijvoorbeeld zendtijd op bij het leven en op elk kanaal zie je elke dag informatiefilmpjes van de overheid, waarbij 100x wordt benadrukt hoe goed de wet is en hoe slecht Nederland is. Tegenstanders van de wet komen natuurlijk nergens aan het woord. Zulke informatievoorziening ken ik alleen van verhalen over dictaturen, maar nu maken we het hier zelf mee. Ik hoop maar dat er wat stilte na de storm komt, zodat alle goederen wat bedaren…
Tot zover weer even de update vanuit Suriname. De komende tijd staan er weinig spannende dingen op het programma, behalve een vistrip voor dummies met Leon, Raymond en Manuel. Het is alleen nog even afwachten of deze doorgaat, gezien het feit dat Manuel bijna vader wordt. Ik hou jullie op de hoogte!
Hier de foto's van onze vakantie op Curacao:
http://www.mijnalbum.nl/Album=DGOJ7ENW
Gr,
Joep
Re-Leon: Dat is inderdaad Holy Phagwa, maar dat was begin maart. Toen jij het op de radio hoorde was het dus al even geleden.. :). Wij hebben dat alleen niet gevierd, ivm het overlijden van de oma van Aarti. In zo’n jaar hoor je dan dergelijke feesten niet te vieren…
-
15 April 2012 - 19:09
Vaders:
De eerste. Als vanouds. We hebben lang op het 2e deel van je verhaal m9eten wachten, maar het is inderdaad weer als vanouds. Mooi beschreven hoe jullie vakantie was en ook goed beschreven wat de Amnbestiewet voor de Surinaamse samenleving voor gevolgen heeft. Vreemd/beangstigend idee dat men van hogerhand zo indringend probeert de mensen te beïnvloeden.
Maar vooral mooi om te lezen dat het met je gezondhei langzamerhand de betere kant op gaat. We spreken elkaar!! -
20 April 2012 - 16:46
Martijn:
Hey joep. Beetje laat maar heb weer genoten van je verhaal. Vindt je het niet eng dat jij als nederlander gebombardeerd wordt tot vijand???
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
